مسائل استراتژیک ایران

میان تحلیل‌های مخالفان جمهوری اسلامی، عموما برقرار شدن پروژه کریدور زنگزور را علتی از پیامدهای اقتصادی و ژئوپلتیک به زیان ایران می‌بینند. حتی برخی فراتر رفته و آن را در جهت تقویت تجزیه طلبی تُرکی ارزیابی می‌کنند. این تحلیل‌ها البته به دلایلی هم ساده‌انگارانه هستند و هم در برابر رژیم اسلامی، طرح یک جهان‌بینی احمقانه و در تضاد با تفکر انتقادی‌اند. واقعیت این است که تمامی امکان‌های سیاسی و اقتصادی جایگزین در منطقه، شامل اقداماتی نظیر تحریم‌های بین‌المللی و اقدامات

  تمام تلاش‌ها برای توجه دادن به براندازی به این معنا بود و هست که برابر شرارت اسلام و رژیم اسلامی، چاره‌ای نداریم که شرور‌تر از شرّ اقدام کنیم! این حرف بین نیروهای مرسوم شنیده نمی‌شود؛ بیزنس خون و نام در براندازی نمی‌گذارد که شنیده شود و ایران ما همچنان درد می‌کشد. ‏در «انقلاب مذاکره‌ای» یا رفرمیستی، طرف مقابل مردم یک رژیم خودکامه یا اقتدارگرا (Authoritarian) ست اما قطعا رژیم تمامیت خواه (Totalitarianism) نیست. غالبا رژیم‌های توتالیتر که به شدت

دانلود نسخه PDF گزارش سناریوها و برنامه اقدام فوری در ماه‌های آینده (بین چند هفته تا شش ماه)، جمهوری اسلامی در ایران با چهار سناریوی امنیتی-بحرانی در گنجایشی سرنوشت‌ساز مواجه است که می‌تواند وضعیت سیاسی کشور را دستخوش تغییرات اساسی کند. این سناریوها عبارت‌اند از: ۱- ترور احتمالی علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی، ۲- ترور فرماندهان کلیدی سپاه پاسداران، ۳- نابودی گسترده زیرساخت‌های هسته‌ای و موشکی ایران توسط اسراییل، ۴- بروز اعتراضات سراسری و سازمان‌یافته در داخل کشور. در کنار

  رژیم های نوین تمامیت‌خواه، برای پایداری حاضر به انجام هر اقدامی برای بقا هستند. اما مخالفان سازمانی در دایره‌ای از منویات اخلاقی، شبه روشنفکری و انفعال، و بدتر از همه بیماری سیستمی و نتیجتا انهدام سازمانی، کار معمول خود را هم نمی‌توانند انجام دهند؛ به هر قیمت بماند. ناگزیری به این معناست که در فقدان نیروهایی که توازن قدرت را به سود معترضان تغییر دهد، در رژیم های تمامیت‌خواه نوین که ویژگی جنگ سالاری نیز رکن برجسته‌ی آنان است،

موضوع تکفیری های شیعه در رژیم اسلامی ایران و ریسک قدرت گرفتن آنان، موضوع تازه‌ای نیست. تلویزیون ایران اینترنشنال آن را با عنوان جریان یا فرقه آکادمی مطرح می‌کند که الزاما تنها منحصر به این فرقه نیست و می‌تواند مدعیان دیگری نیز در سناریوهای آینده داشته باشد. جالب توجه در روایت ماجرا اینکه لزوم مطرح شدن و اعلام هشدار آن را متاسفانه عربستان سعودی از راه شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال در فقدان نیروی سیاسی یا اندیشکده‌‌های وفادار به ملت ایران

قیاس‌ها و پترن‌های دوره انتقالی قیاس بدون احتیاط و بی‌پروا، سمّ مهلکِ درک پدیده در تحلیل و شناخت است. زمانی که ناگزیر برای اولین اقدام استراتژیک به پترن‌ها روی می‌آوریم، به دنبال این هستیم که شاخک‌های یک طرح‌واره را که اکنون عینی است به پدیده‌ی زنده و در معرض درد خود یعنی ایران بچسبانیم. ‌پترن‌ها در بسیاری از اقدامات، راه کوتاه شده و در اجرا، پیشگیری از اختراع چرخ است و البته همیشه بستگی های خود را دارد. قیاس‌ها و